Ήταν Κυριακή του Πάσχα στις 20 Απριλίου 1941, ακριβώς πριν 80 χρόνια, όταν στην εδώ και λίγες μέρες κατεχόμενη χώρα μας απο το 3ο ΡΑΙΧ, στους ακριτικούς Ευζώνους του δήμου μας , εισήλθαν ένοπλοι Βούλγαροι συνεργάτες των κατακτητών και υπέστειλαν(κατέβασαν) την Ελληνική σημαία από τον ιστό του Δημοτικού Σχολείου Ευζώνων και ύψωσαν τη Βουλγαρική.
Η αντίδραση ήταν άμεση, ένα μεγάλο ΟΧΙ από τον Γιώργο Αθανασιάδη, τον Χρήστο Χιονίδη και των στρατιώτη Παπαδάκη Παύλο, οι οποίοι κατέβασαν τη Βουλγαρική σημαία εκφράζοντας έτσι την αντίσταση όλων κατοίκων του χωριού στη Βουλγαρική κατοχική ενέργεια και έβαλαν ξανά την Ελληνική σημαία στον ιστό.
Οι Βούλγαροι που πίστευαν ότι οι Ευζωνίτες θα δέχονταν μοιρολατρικά την κατοχή και τις ενέργειες τους, εξοργίστηκαν για την αντιστασιακή πράξη των Ευζωνιτών και δεν άργησαν να επιστρέψουν στο χωριό ποτισμένοι με μίσος. Αυτό έγινε στις 25 Απριλίου 1941 ημέρα Παρασκευή , ανήμερα της Ζωοδόχου Πηγής.
Πολλοί περισσότεροι Βούλγαροι και οπλισμένοι επιτέθηκαν στο χωριό και παρά την ηρωική αντίσταση των κατοίκων με τα ελάχιστα όπλα που διέθεταν και με συμπαράσταση των γειτονικών χωριών , Μικρόδασος Πευκόδασος, Πλατανιά και Ποντοηράκλεια (στα οποία κατοικούσαν πρόσφυγες από τον Πόντο), έδωσαν μια ηρωική μάχη με τους υπέρτερους αριθμητικά και καλώς εξοπλισμένους Βούλγαρους.
Η μάχη ήταν άνιση επικράτησαν οι επιδρομείς , οι οποίοι μπήκαν στο χωριό βιαιοπράγησαν λεηλάτησαν και κατέστρεψαν περίπου 170 σπίτια και τα τρία μαγαζιά του χωριού.
Απολογισμός της μάχης, νεκροί Ευζωνίτες 2 παλικάρια ο Αλέξης Γρηγοριάδης , και ο Σίμος Ιωαννίδης και λίγο αργότερα από τις κακουχίες που υπέστη ο Μίλτος Κουρτίδης από την Ποντοηράκλεια, ο ι Βούλγαροι είχαν 10 νεκρούς και 8 τραυματίες.
Ακολούθως, οι βούλγαροι συγκέντρωσαν όλους τους εναπομείναντες κατοίκους και αποπειράθηκαν, αφού τους μετέφεραν στη Γευγελή και μετέπειτα τα γυναικόπαιδα στην Μπογορόβιτσα, να τους οδηγήσουν προς ομαδική εκτέλεση.
Ωστόσο, μονάδα του γερμανικού στρατού που στάθμευε πλησίον της περιοχής και συγκεκριμένα στη γέφυρα του ποταμού Αξιού, ειδοποιημένη για το γεγονός από τον νεαρό Σωκράτη Ακριτίδη από το Μικρό Δάσος ο οποίος μετέβει με το ποδήλατο του στην Αξιούπολη , έσπευσε και απέτρεψε τη δολοφονία των κατοίκων, ελευθερώνοντάς τους.
Σήμερα 80 χρόνια μετά από την έναρξη αυτής της πρώτης αντιστασιακής πράξης των κατοίκων των Ευζώνων και των γύρω χωριών, την ίδια μέρα που υπογράφεται το πρωτόκολλο συνθηκολόγησης του ελληνικού στρατού ανάμεσα στον υποστράτηγο Τσολάκογλου και τον ταξίαρχο Ντίτριχ των γερμανικών δυνάμεων εισβολής , ας θυμηθούμε τον Αλέξη Γρηγοριάδη, τον Σίμο Ιωαννίδη και τον Μίλτο Κουρτίδη και ας είναι ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ.
Βασίλης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου