83η Επέτειος του “ΌΧΙ”.

57 χρόνια παρουσίας των “Ἁκριτών”.

 

Η πολυμελής ομάδα των "Ακριτών" αμέσως μετά την παρέλαση,

το Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2023, μπροστά στο "Ηρώον".

 

   Με θαυμάσιες καιρικές συνθήκες σε όλη τη χώρα, πλήθος κόσμου συμμετείχε στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της 83ης επετείου του “ΟΧΙ” και τίμησε τους ήρωες του έπους του 1940.

 
   Στην έδρα του Δἠμου Παιονίας, στο Πολύκαστρο, παρουσία Θρησκευτικών, πολιτικών αρχών και πλήθους κόσμου, απ όλα τα χωριά του Δήμου μας πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη παρέλαση των σχολείων του Πολυκάστρου Α΄, Β΄και Γ Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου, ακολούθησαν οι Λαογραφικοί Σύλλογοι της Πόλης μας και του Βαφειοχωρίου και τμήματα Στρατού, που χειροκροτήθηκαν θερμά από όλους.

 

Το λάβαρο και η σημαία του Συλλόγου.

 

 

Η συνέχεια και το μέλλον του Συλλόγου και της Πατρίδας μας.

 

 Οι μελλοντικές Αμαζόνες των "Ακριτών".

 

 

Οι μελλοντικές Αμαζόνες κρατούν στα χέρια τους "τον Αετό" του Πόντου.

 Η σχέση των "Ακριτών" με το μοναδικό Ποντιοχώρι, δυτικά του Αξιού και πάνω στα σύνορα, το ηρωικό Χαμηλό, κρατάει χρόνια +Δήμητρα Πετρίδου, Σάσα Κουκλίδου, +Γιάννης Αμοιράς, Ανδρέας Ανδρεάδης και τώρα ο αγαπητός Θεόφιλος Μ. Συμεωνίδης παρελαύνει με τον γιό του Σάββα.

 

 

Οι Αμαζόνες  των "Ακριτών" με καταγωγή από τη Σιταριά, από παλιά ήταν πάρα πολλές, όπως η Σοφία Ιορδανοπούλου, η Φανή Αντωνιάδου, η Άννα - Μαρία Δόμβρου, η αδελφές Αντωνιάδη(κόρες του Περικλή), κ.α. 

 Στη φωτογραφία, από αριστερά, η νεοεκλεγείσα Πρόεδρος της Κοινότητας Λιμνοτόπου, κα Μαρία Κρίτη (Αμαζόνα με Ποντιακή καταγωγή, από την πλευρά της μητέρας της, το γένος Π. Τσαχαλίδη), στη συνέχεια το ιδρυτικό μέλος και επίτιμος Πρόεδρος των "Ακριτών" (ο γράφων), η κα Λένα Κωνσταντινίδου μέλος της Τράπεζας Αίματος και του Δ.Σ. των "Ακριτών", ο Πρόεδρος του Συλλόγου κος Δημήτριος Παπαδόπουλος, και η κα Δέσποινα Τιρεκίδου-Πούπου μέλος της Τράπεζας Αίματος.

 

   “Οι Ακρίτες” Πολυκάστρου, ο μακροβιότερος Σύλλογος στο Δήμο μας(έτος ίδρυσης 1966) και ιστορικά 2ος σε όλο το Νομό Κιλκίς μετά τον Σύλλογο Ποντίων της Νέας Σάντας(έτος ίδρυσης 1962) συμμετέχει αδιαλείπτως επί 57 συνεχή χρόνια στους εορτασμούς των Εθνικών Επετείων. Το ίδιο συνέβη και κατά την 83η επέτειο εορτασμού του “ΌΧΙ” το Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2023.

   Πάνω από 60 μέλη των τμημάτων του Συλλόγου κάθε ηλικίας παρέλασαν με υπερηφάνεια, λεβεντιά και περίσσια χάρη, χάρμα οφθαλμών να παρελαύνουν, παλαιά μέλη του χορευτικού, άντρες και γυναίκες, κρατώντας από το χέρι ή στην αγκαλιά τους τα μικρά παιδιά τους, το μέλλον και τη συνέχεια των “Ακριτών” Πολυκάστρου και της πατρίδας μας.

 

 

Σημαντικό γεγονός και ιδιαίτερα ευχάριστο για τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας, η επαναδραστηριοποίηση του Συλλόγου Σαρακατσαναίων Πολυκάστρου και Περιχώρων "Τα Σταυραδέρφια", η νεοεκλεγείσα Διοίκηση του Συλλόγου νέοι και νέες που μετείχαν στα χορευτικά του Συλλόγου παλαιότερα, ανέλαβαν τη Διοίκηση με πολύ διάθεση για δουλειά.

Στη φωτογραφία ο γράφων με την κα Δήμητρα Γιαννακού, μέλος της Τράπεζας Αίματος των "Ακριτών" και τις νέας Διοίκησης του Συλλόγου Σαρακατσαναίων Πολυκάστρου και Περιχώρων με την χαριτωμένη κορούλα της , αμέσως μετά την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.

 

Βασίλης Αθανασιάδης

Σαν σήμερα… ακριβώς πριν δύο χρόνια

Εφέκεν μας υείαν ο πασά μ΄ο Γιωρἰκας.

  Ξημέρωμα Κυριακής 24 Οκτωβρίου 2021, έρθεν μας το “μαύρον το χαπάρ”, ο Γιώργος εξέπνευσε, στο νοσοκομείο του Κιλκίς, ενώ περίμενε το Σάββατο να του δώσουν εξιτήριο.

  Από την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου, αισθάνονταν καλά και ήταν ευδιάθετος, εκείνη την ημέρα μαζί με τον γαμπρό του, του μεταδίδαμε τα ευχάριστα της νίκης του ΠΑΟΚ στη Κοπεγχάγη και αυτός μας έλεγε “είμαι μια χαρά και μου ρχεται να πηδήξω απ΄το παράθυρο και να έρθω εκεί στο σπίτι, τέλος πάντων, ελπίζω να βγω το Σάββατο” και το Σάββατο στη τελευταία επικοινωνία του απογοητευμένος είπε “δεν μου δώσανε εξιτήριο, ποιος αντέχει μέχρι την Δευτέρα.”

   Και δυστυχώς δεν άντεξε η καρδιά του, μέχρι τη Δευτέρα, αφού ξημερώματα Κυριακής, "ἑφέκεν μας υείαν ο πασά μ΄ο Γιωρίκας", ήταν ακριβώς 77 ετών.

   Αγαπητέ και αλησμόνητε αδελφέ, δεν έφυγες ποτέ από κοντά μας, είσαι πάντα στη σκέψη μας, στο νου και την καρδιά μας, μας λείπεις, μας λείπει η καλοσύνη σου, το χιούμορ σου, η παρέα σου, τα μουχαμπέτια, η ανιδιοτελής προσφορά σου (τα χέρια σου “χρυσά” πιάναν σε όλα) και δεν αρνιόσουν τη βοήθεια σε κανέναν, ήσουν μοναδικός και αναντικατάστατος.

   Σήμερα ακριβώς δύο χρόνια από την μετάβαση σου στην αιωνιότητα, είμασταν όλοι εκεί στο τάφο σου, εκεί όπου μαζί με τον πατέρα μας Νίκο Αθανασιάδη(1909 - 1983), τη γιαγιά Βασιλική Αθανασιάδου(1885 - 1965) και την προγιαγιά μας Λεμόνα Αθανασιάδου(1865 - 1942), αναπαύεστε όλοι μαζί, σε κοινό τάφο “εν Ειρήνη”.

   Οι συγγενείς, η σύζυγος, τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου και τα δισέγγονά σου, σου άναψαν ένα κερί. Να είναι αιώνια η μνήμη σου αγαπητέ , αλησμόνητε και αναντικατάστατε αδερφέ.

Βασίλης Αθανασιάδης

Πολύκαστρο - Χέλσινμποργκ - Στοκχόλμη - Ουψάλα

Σαν να ήταν χθες κι όμως πέρασαν 50 χρόνια.

   Χρόνια δύσκολα, φτώχεια καταραμένη, Οκτώβρης του 1966, Οικογένεια πολύτεκνη, 

4 παιδιά όλα αγόρια.

   Ο μεγάλος γιος, ο Γιάννης, εκπλήρωσε τη στρατιωτικές του υποχρεώσεις (27 μήνες) και αφού δούλεψε για δύο χρόνια στο τότε σωματείο φορτοεκφορτωτών Πολυκάστρου, σκέφτεται το δρόμο της ξενιτιάς.

   Ήδη εκατοντάδες νέοι Πολυκαστρινοί και χιλιάδες από όλη την Ελλάδα, έχουν φύγει για εργασία κυρίως στη Δυτική Ευρώπη (Δ. Γερμανία, Βέλγιο, Σουηδία κ.α.).

   Ύστερα από περιπετειώδη διαδρομή μέσω Κεντρικής Ευρώπης τελικός προορισμός η Σουηδία και η πόλη της Ουψάλας, όπου εκεί βρίσκονται ήδη οι Πολυκαστρινοί ο Χρήστος και ο Ερωτόκριτος.

 

 

Ο καθεδρικός ναός της Ουψάλα το χειμώνα

 

 

 Ο ποταμός Fyris που διασχίζει την Ουψάλα

  

   Εκεί ο Γιάννης δημιούργησε τη δική του οικογένεια και έζησε πάρα πολλά χρόνια, μέχρι και την συνταξιοδότηση του.

 

  Λόγω της ένταξης του στο ΠΑΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και της πολιτικής κατάστασης στην πατρίδα μας (1967-1974) δεν μπορούσε να έρθει στην Ελλάδα.

 

 

Στοκχόλμη, η "Βενετία του Βορρά "

 

Στοκχόλμη, η οδός του βασιλιά (Kungsgatan). 

 

Στοκχόλμη, το Δημαρχείο της πόλης (Stadshuset).

  Το 1973, ακριβώς πριν 50 χρόνια, η μητέρα μας Κλεοπάτρα Αθανασιάδου το γένος Πηλαλίδη, είναι πολύ στεναχωρημένη, έχει να δει το μεγάλο της γιό 7 χρόνια, “εγώ θα αποθάνω και κι θα ελέπω το τρανόν το παιδί μ΄ ”, είναι το παράπονο της και ο καημός της ο μεγάλος.

 

   Έτσι έχοντας εγώ την δυνατότητα να ταξιδεύω δωρεάν με τα τρένα, καθότι σιδηροδρομικός, ξεκίνησα μαζί με τη μητέρα μας, κάνοντας ένα διήμερο ταξίδι μέσα από την τότε Γιουγκοσλαβία, την Αυστρία, τη Γερμανία και την Δανία και φτάσαμε στη Σουηδία και στην μακρινή και όμορφη Ουψάλα.

 

  Το πέρασμα με το τρένο από την κεντρική Ευρώπη στην Σκανδιναβία γίνεται μέσω Δανίας όπου στο Χελσινγκόρ (Helsingør) είδαμε ολόκληρο το τρένο με την μηχανή και τα βαγόνια να μπαίνει μέσα στο καράβι όπου υπήρχαν σιδηροτροχιές και σε μισή ώρα απέναντι στο Χέλσιμποργκ (Helsingborg) το τρένο κύλησε πλέον στις Σουηδικές σιδηροτροχιές και συνέχισε το ταξίδι μέχρι τη Στοκχόλμη.

 

 

Χελσινγκόρ (Helsingør) - Χέλσιμποργκ (Helsingborg)

Το πλησιέστερο σημείο των δύο χωρών (2 χιλιόμετρα σε ευθεία ) στο στενό Øresund (για τους Δανούς) ή Öresund (για τους Σουηδούς).

Η είσοδος νότια από Βαλτική στον Ατλαντικό ωκεανό.

Από εδώ πέρασε ο Τσαρικός (Ρωσικός) Στόλος  πριν το 1770 για να έρθει στην Ελλάδα για να υποκινήσει την αποτυχημένη Ελληνική επανάσταση (Τα Ορλωφικά)

 

    Η αλησμόνητη μητέρα μας έμεινε κατενθουσιασμένη από το ταξίδι και την συνάντηση με τον μεγάλο της γιό ύστερα από 7 χρόνια.

   Όλα καλά, όλα ωραία, η καθαριότητα, η τάξη, η ευγένεια των Σουηδών, το επίπεδο οργάνωσης και η ποιότητα ζωής, ένα πράγμα δεν της άρεσε και αυτό ήταν το πρώτο άγαλμα που αντίκρισε όταν κατέβηκε από το τρένο, βγαίνοντας από τον σταθμό της Ουψἀλα που ήταν ένα σύμπλεγμα άντρας, γυναίκα και παιδιά ολόγυμνα “Τσάτσαλοι, ούι ανάθεμά το, ξάι κ εντρέπουνταν”. 

 

Η πρόσοψη του παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού της Ουψάλα, με το άγαλμα μπροστά.

Λες και ήταν χθες κι όμως πέρασαν 50 χρόνια.

Βασίλης Αθανασιάδης

* Φωτογραφίες HarPer

Η γυναικεία παρουσία, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στο Πολύκαστρο και στον Δἠμο μας

 

   Φτωχότερη η παρουσία γυναικών στο νεοεκλεγέν κεντρικό Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας, αφού εξελέγη μόνο μία και αυτή είναι η κυρία Σοφία Ιορδανίδου, νυν Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητος Ευρωπού που εξελέγη με τον Συνδυασμό “ΝΕΑ ΙΣΧΥΡΗ ΠΑΙΟΝΙΑ” του κ. Χρ. Γκουντενούδη.

  Κυρίες με αξιόλογη παρουσία προσφορά και δράση, όπως η κυρία Γαρυφαλλιά Καρβουνιάρη(νυν Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου), η κυρία Έλενα Λιακοπούλου, αλλά και ‘άλλες που υπηρέτησαν πολύ πρόσφατα την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως η κυρία Σόνια Συμεωνίδου(τελευταία Δήμαρχος της Αξιούπολης), η Ελένη Μπερμπερίδου κ.α. οι οποίες ΔΕΝ μετείχαν και η απουσία των θα είναι αισθητή. Ελπίζουμε να είναι ενεργή η παρουσία τους στα κοινά του τόπου μας που τις χρειάζεται.

Για την ιστορία 

 
   Στο Πολύκαστρο η πρώτη συμμετοχή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση(Κοινότητα Πολυκάστρου) είναι αυτή της αλησμόνητης κυρίας Μαρίας (Μόκια) Αλτιπαρμακίδου, μετά την αποχώρηση των Γερμανών των Οκτώβρη του 1944 και για το διάστημα 22/11/1944 - 30/04/1945, με Πρόεδρο τον αλησμόνητο μπάρμπα Ιάκωβο Καλπακίδη.

  Δισέγγονη της Μαρίας (Μόκιας) Αλτιπαρμακίδου, είναι η κα. Ρία (Μαρία) Αλτιπαρμακίδου που πολιτεύεται σήμερα με την “Λαϊκή Συσπείρωση” με επικεφαλής τον κ. Αναστάσιο Βασιλακάκη.

   Η πρώτη αιρετή, Δημοτική Σύμβουλος, εκλεγείσα κατά τις πρώτες Δημοτικές Εκλογές, στην ιστορία του Πολυκάστρου, που πραγματοποιήθηκαν τον Οκτώβριο του 1986, μετά την εθελούσια συνένωση των όμορων Κοινοτήτων του Λιμνοτόπου του Πολυκάστρου, είναι η κα. Σοφία Λ. Καλπακίδου-Πουρνάρα που εξελέγη με τον συνδυασμό “Ενότητα-Ανάπτυξη” (ΕΝ.Α) και με επικεφαλής υποψήφιο Δήμαρχο τον γράφοντα.

   Η δεύτερη, αιρετή Δημοτική Σύμβουλος εκλεγείσα τον Οκτώβριο του 1990, με τον συνδυασμό του αλησμόνητου Νίκου Γ. Χαρτοματσίδη ήταν η κα. Μαρία Ι. Γιαμπατζίδου.

   Αργότερα ακολούθησαν και άλλες κυρίες αλλά πάντα σε πολύ μικρό αριθμό. Η εκλογή και η παρουσία των γυναικών στα κοινά είναι απολύτως απαραίτητη και δεν είναι θέμα επιβολής δια των ποσοστώσεων αλλά επιλογή ημών των ψηφοφόρων, γνωρίζοντας και εκτιμώντας την αξιοσύνη και την ενεργό παρουσία των γυναικών στα κοινά του τόπου μας.

Τα Τοπικά Συμβούλια

Ευχάριστη έκπληξη είναι η παρουσία και η εκλογή των γυναικών στα Τοπικά Συμβούλια, όπου εξελέγησαν 9 Προεδρίνες, από τις οποίες οι 8 με τον συνδυασμό “Παιονία της Προόδου” και αυτές είναι:


1 η κα. Αναστασία Παπαδοπούλου της Αξιούπολης,

2 η κα. Κυριακή Αριαντζή-Πατσίδου του Ευρωπού,

3 η κα. Θεοδώρα Κεχαγιά του Αγίου Πέτρου,

4 η κα. Σταυρούλα Γιαννακίδου του Άσπρου (εκλέγεται για 3η συνεχόμενη φορά),

5 η κα. Ελένη Σερεμετίδου της Ειδομένης (εκλέγεται για πρώτη φορά),

6 η κα. Ελένη Ιωαννίδου της Μεσσιάς

7 η κα. Αλεξάνδρα Παντή της πανέμορφης Καστανερής

8 η κα. Γιώτα Παπαδοπούλου στο Φανό

 
και μία εκλέγεται με τον συνδυασμό “ Νέα Ισχυρή Παιονία” του κου Χρ. Γκουντενούδη και αυτή είναι η 9η η κα. Μαρία Κρίτη από την Σιταριά (62) που μετείχε για πρώτη φορά και εκλέχθηκε πανηγυρικά Πρόεδρος της Κοινότητος Λιμνοτόπου (Ν.Καβάλα 70, Χρυσόκαμπος 28+7, Σιταριά 62, και Λιμνότοπος 33).

 Οι αριθμοί δείχνουν τον αριθμό των 200 οικογενειών που εγκαταστάθηκαν στα μέρη μας το 1934 από την πόλη της Καβάλας.

  Στην ιστορία του Δήμου Πολυκάστρου απο 1/1/1987 και μέχρι σήμερα ως Δήμος Παιονίας στην Τοπική Κοινότητα του Λιμνοτόπου (των Καβαλιωτών), εδώ και 36 χρόνια, για πρώτη φορά εκλέγεται γυναίκα Πρόεδρος, μία δραστήρια, πανέμορφη αγρότισσα με διάθεση για προσφορά στον τόπο της η θητεία της από τον καινούργιο χρόνο ξεκινάει με ένα ιστορικό γεγονός και αυτό είναι τα 90 χρόνια (1934 - 2024) της εγκατάστασης των Καβαλιωτών στα μέρη μας.

 

Η νεοεκλεγείσα Πρόεδρος της Τ.Κ. Λιμνοτόπου κα Μαρία Κρίτη 

  …………………………………..

  Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον άνθρωπο που με εμπιστεύτηκε τον επικεφαλής του συνδυασμού "ΝΈΑ ΙΣΧΥΡΉ ΠΑΙΟΝΙΑ" τον υποψήφιο Δήμαρχο κύριο Χρήστος Γκουντενούδης Εγώ απ’ την πλευρά μου δεσμεύομαι να δουλέψω σκληρά και θα επιδιώξω να πάρουν σάρκα και οστά οι ξεχασμένες υποσχέσεις!!! Ολοι είμαστε συναγωνιστές στην ίδια προσπάθεια: Να πάμε τον τόπο μας ακόμα πιο ψηλά, για μια κοινοτητα που μας αξίζει, και να είστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε. 

(Δήλωση της εκλεγείσας Προέδρου της Τοπικής Κοινότητος Λιμνοτόπου )
……………………………….

 
   Αγαπητή Προεδρίνα της καλύτερες ευχές μας για υγεία και έργα καλά στον τόπο μας κατά την διάρκεια της θητείας σου, κάτι που πολύ το επιθυμείς και είμαι βέβαιος θα πετύχεις, θα έχεις την αμέριστη συμπαράσταση μου σε ότι χρειαστείς, για τα 90 χρόνια των Καβαλιωτών στον τόπο μας.

 

 

Η Σιταριά (62)

 
   Ιδιαίτερα συγχαρητήρια και ευχές στη νεοεκλεγείσα Προεδρίνα της ακριτικής Κοινότητος Ειδομένης (Δογάνης, Ειδομένη, Χαμηλό), κα. Ελένη Σερεμετίδου, και να της θυμίσουμε ότι πέρα από τα άλλα ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν στην περιοχή κατά τη διάρκεια του Α΄Π.Π. (1914-1918), σ΄ αυτό το ακριτικό Ποντιοχώρι στις 17 - 19 του Γενάρη 2024 συμπληρώνονται 80 χρόνια απ΄το μαρτυρικό, θάνατο των 20 Χαμηλιωτών και ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ και περιμένουμε εκδηλώσεις μνήμης. 

 

  Τις ίδιες ευχές για υγεία και έργα καλά, σε όλες τις εκλεγείσες Προεδρίνες και τους Προέδρους των Τοπικών Κοινοτήτων του Δήμου μας.

Βασίλης Αθανασιάδης

Έφυγε ένας μεγάλος αγωνιστής της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού.

 

 

  “Γιώργος Ιασωνίδης ο μεγαλύτερος αδερφός του πατέρα μου. Μία ολόκληρη Ζωή στους αγώνες στους αγώνες για τη δημοκρατία στους αγώνες για την ελεύθερη σκέψη στους αγώνες για τον ελεύθερο άνθρωπο.
   Μία ολόκληρη Ζωή αφιερωμένη στον ποντιακό θέατρο μουσική. Το ποντιακό θέατρο ήταν ολόκληρη η ζωή του χάριζε το γέλιο ελεύθερα σε όλο τον κόσμο αφιλοκερδώς χωρίς να πάρει ούτε μία δεκάρα.
  Αγάπησε το χωριό όσο τίποτα άλλο πρόσφερε από μικρός στη διοίκηση της ομάδος στη συμμετοχή του σε θεατρικές παραστάσεις τη συμμετοχή του στον πολιτισμό τη συμμετοχή τους σε όποιον είχε ανάγκη.
  Αγαπημένε θείε αξέχαστος θα μείνεις Καλό σου ταξίδι.”

  Λόγια αποχαιρετιστήρια του αγαπητού φίλου Στέλιου Ιασωνίδη, “συναθλητή” στον αγώνα του Πολιτισμού στο Νομό μας, για τον μέγιστο ΠΟΝΤΙΟ, θείο του Γιώργο Ιασωνίδη, που μας άφησε πριν λίγα εικοσιτετράωρα.

   Ήταν άνοιξη του 1979, όταν ξεκινούσα την δραστηριότητά μου στον Πολιτιστικό τομέα, ως γραμματέας του Συλλόγου Ποντίων Πολυκάστρου και Περιχώρων ”Οι Ακρίτες”.

   Από τις πρώτες εκδηλώσεις,πέρα των άλλων ήταν και η πραγματοποίηση θεατρικών παραστάσεων (Ποντιακών) και η δύναμή μας ήταν η συνεργασία με την Ποντιακή σκηνή του ιστορικού σωματείου της “Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης” .

   Θεατρικές παραστάσεις, όπως “Σα κρύα τη λουτρού” του Σίμου Λιανίδη, “Η Νερομάϊσσα” του Νάκου Ευσταθιάδη, και πάρα πολλές άλλες, γνώρισαν ανεπανάληπτη επιτυχία και με τα έσοδα μας έδωσαν τη δυνατότητα να αυξήσουμε τις δραστηριότητες του Συλλόγου μας.

   Εκείνη την περίοδο, γνώρισα υπέροχους ανθρώπους, φλογερούς Πόντιους, λάτρεις του θεάτρου, όπως οι αλησμόνητοι: Ηρακλής Κοκοζίδης, Μιχάλης Κυνηγόπουλος, Σπύρος Αγαθαγγελίδης(Π. Γυναικόκαστρο), Γιώργος Ιασωνίδης(Π. Γυναικόκαστρο), κ.α.

    Δεν υπάρχουν λόγια για να εκθειάσω το μεγαλείο αυτών των ανθρώπων, δυσαναπλήρωτο κενό η απώλεια τους, με τελευταία αυτή του Γιώργου Ιασωνίδη, τον οποίο συνἀντησα για τελευταία φορά σε πολύ μεγάλη ηλικία στις 6 Ιουλίου του 2021, αμέσως μετά την κηδεία ενός άλλου μεγάλου φίλου των “Ἁκριτών” του αλησμόνητου Παύλου Τσαμαντουρίδη.

Αλησμόνητοι φίλοι των “Ακριτών” και της Ποντιακής Παράδοσης

ΓΙΩΡΓΟ ΙΑΣΩΝΙΔΗ, ΣΠΥΡΟ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΙΔΗ, ΠΑΥΛΟ ΤΣΑΜΑΝΤΟΥΡΙΔΗ

Σας ευχαριστούμε για όλα όσα προσφέρατε.

Αιώνια η μνήμη σας και ελαφρύ το χώμα του ΠΑΛΑΙΟΥ ΓΥΝΑΙΚΟΚΑΣΤΡΟΥ που τόσο αγαπήσατε και τώρα σας σκεπάζει.

Αθανασιάδης Βασίλειος              

 

Επίτιμος Πρόεδρος "Ακριτών" Πολυκάστρου

Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν ή Ιδού η ρόδος, ιδού και το…

 

  Τελείωσε όμορφα ήρεμα και απλά, η γιορτή της Δημοκρατίας, οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση Α΄και Β΄βαθμού και εξελέγησαν οι άνθρωποι που θα διοικήσουν τους Δήμους και τις Περιφέρειες της πατρίδας μας για τα επόμενα 5 χρόνια.

   Χιλιάδες άνθρωποι ανά την Ελλάδα και εκατοντάδες στον Δήμο Παιονίας (πάνω από μισή χιλιάδα), εξεδήλωσαν την επιθυμία να εργαστούν και να προσφέρουν για την πρόοδο της πατρίδας μας, για την οικονομική - κοινωνική - πολιτιστική αναβάθμιση του Δήμου μας.

   Αξιόλογοι συνδημότες μας από κάθε χωριό , κωμόπολη και πόλη, παλαιοί - έμπειροι, δοκιμασμένοι και πολλοί περισσότεροι νέοι με πλούσιο βιογραφικό,που το μάθαμε μέσα από την προβολή κατά τον προεκλογικό αγώνα, έθεσαν εαυτόν στην κρίση των Συνδημοτών μας.

   Οι εκλογές τελείωσαν, ο λαός αποφάσισε και εξέλεξε, αρκετούς από τους παλαιούς και δοκιμασμένους αλλά και πάρα πολλούς νέους στο κεντρικό Δημοτικό Συμβούλιο και στα τοπικά κοινοτικά διαμερίσματα.

    Σε όλους τους εκλεγέντες ευχόμεθα ολόψυχα ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ, για το ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ από όποια θέση ευθύνης και αν αναλάβουν.

   Σε όσους δεν εξελέγησαν και είναι οι περισσότεροι, ζητούμε να συνεχίσουν τον αγώνα για την αναβάθμιση του ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ, ο οποίος τους έχει ανάγκη, τους χρειάζεται, να επανδρώσουν, μετέχοντας σε κάθε συλλογικό φορέα, Πολιτιστικούς Συλλόγους, Αθλητικούς Συλλόγους Συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, Συνδικαλιστικούς φορείς, Φυσιολατρικούς Συλλόγους, Τράπεζες Αίματος κ.α. και μέσα από την προσφορά και την δράση τους να δείξουν έμπρακτα την αγάπη και το ενδιαφέρον τους κάθε μέρα γι αυτόν τον όμορφο τόπο που ζούμε.

   Σύλλογοι που έχουν γράψει ιστορία και σήμερα είναι σε αδράνεια, όπως Αθλητικοί ΑΞΙΟΣ Αξιοχωρίου, ΔΟΞΑ Άσπρου, ΔΟΞΑ Πλατανιάς, Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Μικροδάσους, ΕΥΖΩΝΟΙ, Α.Ο. ΚΑΒΑΛΙΩΤΩΝ κ.α. Τράπεζα Αίματος Ποντοηράκλειας, Πολυπέτρου κ.α., Πολιτιστικοί Σύλλογοι που υπολειτουργούν ζητούν την ενεργό συμμετοχή νέων ανθρώπων με γνώση, μόρφωση και διάθεση προσφοράς, όπως πάρα πολλοί από τους νέους που εξέφρασαν την επιθυμία τους να μετάσχουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ΙΔΟΥ ΠΕΔΙΟΝ ΔΟΞΗΣ ΛΑΜΠΡΟΝ, ή ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ …


   Υ.Γ. Ευχάριστο για τον Δήμο μας, η ενεργοποίηση του Πολιτιστικού Συλλόγου Πλαγίων Παιονίας "Η Αγία Παρασκευή", εκεί ψηλά στα σύνορα μας.

Βασίλης Αθανασιάδης

Αυξάνεται και πληθύνεται η παρέα … εκεί ψηλά!

  Αποχαιρετήσαμε χθες με πόνο ψυχής, για το ταξίδι της αιωνιότητας έναν ακόμη δικό μας άνθρωπο, που μπορεί να αγωνίστηκε λίγο με τα χρώματα της Α.Ε.Π. αλλά ήταν δίπλα της παντού και πάντοτε και όποτε χρειαζόταν τον Πασχάλη (Μπαλάκη) Δελήπαλτα.

 Έφυγε έτσι ξαφνικά , είδε τους φίλους του, είδε το ποδόσφαιρο του και μετά μας άφησε.

   Ο Πασχάλης ήταν παιδί προσφύγων γονέων, από τον Ραβδά της Ανατολικής Ρωμυλίας, που εγκαταστάθηκαν στο Πολύκαστρο, στους δύο τελευταίους δρόμους του βορειοδυτικού Πολυκάστρου, το 1925. Η καρδιά των Ραβδιωτών ήταν η οδός Υψηλάντου και ακριβώς από πάνω στα όρια του οικισμού ήταν οι αλάνες και το γήπεδο των παιδιών.

   Όλα εκείνα τα παιδιά αγάπησαν το ποδόσφαιρο, αγάπησαν τις πρώτες ποδοσφαιρικές ομάδες μας, τον Ολυμπιακό και αργότερα τον Π.Ο.Α., από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, όλοι πλέον οι Πολυκάστρινοί, αγάπησαν την μία και μοναδική Α. Ε. Πολυκάστρου.

   Στις δύσκολες αλλά και στις καλές και ευχάριστες στιγμές που μας χάρισε η Α.Ε.Π. , αυτή που έκανε το Πολύκαστρο, να ακουστεί σε όλη την Ελλάδα, είχε πάντα δίπλα της όλο τον κόσμο.

   Στη φωτογραφία που ανάρτησε στη σελίδα ΑΕΠ (Αθλητική Ένωση Πολυκάστρου) Οι στιγμές μας στον χρόνο που επιμελείται ο αγαπητός φίλος και βετεράνος της Α.Ε.Π. Παναγιώτης (Ξαρχάκος) Παυλίδης , βλέπουμε πολλά γνωστά πρόσωπα, τα περισσότερα όμως από αυτά μας βλέπουν δυστυχώς από ψηλά, ένας από αυτούς, εδώ και λίγα εικοσιτετράωρα είναι και ο αγαπητός, από όλους τους Πολυκαστρινούς Πασχάλης (Μπαλάκης) Δελήπαλτας.

  Από αριστερά Γιάννης Κατούδης, + Δημήτρης Τσαγανός, +Σταύρος Τσακιρίδης, +Κώστας Κουτσουβέλας, +Πασχάλης Δελήπαλτας, +Γιάννης Καρακασίδης, εκτός από τον Πασχάλη όλοι οι άλλοι έφυγαν πριν να φτάσουν τα 70 τους χρόνια.

   Όλοι αυτοί, φίλοι της Α.Ε.Π. και είναι πάρα πολλοί, μαζί με τους αποβιώσαντες προέδρους των τελευταίων σαράντα χρόνων, Ηλία Καραγιαννίδη, Κώστα Κουτσουβέλα, Κώστα Χαϊλάζη, Αριστείδη Δεληγιαννίδη, Αρτέμη Δεληγιάννη, Λάμπρο Μπίλη αλλα και τους παλαιότερους, συναντώνται σκέπτονται και περιμένουν μια καινούργια αναγέννηση της Α.Ε.Π., που θα αγωνίζεται σε εθνικές κατηγορίες, αντάξια της ιστορίας της.

 

Όταν ο Μπαλάκης αγωνιζόταν με τα χρώματα της Α.Ε.Π.

Στη φωτογραφία βλέπουμε αριστερά επάνω τους αλησμόνητους, (1)Χαράλαμπος Μαυροφρίδης, (2)Ντούλης Μήκας(παράγων), (5) Πασχάλης Δελήπαλτας, καθήμενοι από αριστερά στο κέντρο  Δημήτρης Τσαλικόπουλος και άκρο δεξιά το μεγάλο ταλέντο Θεόδωρος Κρουκλίδης.

Αιώνια η μνήμη σου Μπαλάκη, αλλά και όλων όσων αγάπησαν και πρόσφεραν στην Α.Ε.Π. και είστε όλοι μαζί εκεί ψηλά.

 

Οι φωτό από το προσωπικό αρχείο του Παναγιώτη Παυλίδη.

Βασίλης Αθανασιάδης